Opowieść o bolesnym odwrocie, o ranach zadawanych ludziom i samej ziemi. Zarazem manifest wiary wypowiedzianej w najtrudniejszym dla Związku Sowieckiego okresie II wojny światowej, kiedy wojska hitlerowskie parły, mimo oporu Armii Czerwonej, coraz dalej na wschód, sięgając Donu. Nawiązuje do monumentalnej wizji zagłady nieuchronnie niesionej przez wojnę. Ukazuje siłę moralną tkwiącą w narodzie za sprawą wyrazistych sylwetek bohaterów kreowanych przez radzieckich aktorów m.in. Szukszyna, Tichonowa, Łapikowa i Bondarczuka.