No niestety ja uważam że to najgorszy film z Kolekcji "Klasyki kina Radzieckiego"(przynajmniej z tych co oglądałem). Nie różni się w zasadzie od wielu innych filmów o wojnie. Mamy historię żołnierzy, opowieść o ich zmartwieniach, ich przyjaźni, honorze i mnóstwo scen batalistycznych. Patos jednak jest tu obecny i jakoś po prostu ten film mnie nie przekonał do siebie. Nie ma tu scen podkreślających okrucieństwo wojny. Jest za to mnóstwo pogaduszek baz większego sensu, scen walki które są świetnie wykonane, ale więcej tu jest widowiskowych wybuchów niż mrożącej krew w żyłach walki o życie. Emocji rawie żadnych we mnie nie wywołał i gdy na przykład bohater opłakiwał zabitego młodego żołnierza wydało mi się to sztuczne. Są tu dwie sceny które bardzo mi się podobały- płonące wiatraki i fragment gdy młoda sanitariuszka wyciąga z okopu (albo leja po bombie) rannego żołnierza. Ale generalnie cały film to nic wielkiego. 5/10

Jak dla mnie zdecydowanie lepsza jest druga część filmu, gdzie nie ma już scen batalistycznych, szczególnie zapadła mi w pamięć scena ze szpitala. Kilka wątków humorystycznych jak ten z historią starożytną ożywia ostatnie minuty. Ogólnie całkiem niezły, ale Bondarczuk lepsze rzeczy nakręcił.